پارچه ها مانند پارچه فاستونی ماده ای است که از درهم تنیدگی الیاف به یکدیگر ساخته می شود.
به طور کلی، یک پارچه به نام کاربر فیبر برای تولید آن نامگذاری می شود. برخی از پارچه ها حتی از ترکیبی از الیاف مختلف استفاده می کنند.
سپس پارچه بسته به الیاف مورد استفاده، الگوی و بافت آن و فرآیند تولید اجرا شده نامگذاری می شود. برخی از پارچه ها همچنین در نظر می گیرند که الیاف از کجا سرچشمه گرفته اند.
بر این اساس، در واقع دو دسته از دسته بندی ها وجود دارد که ابتدا انواع پارچه را از هم جدا می کنند: الیاف مورد استفاده (طبیعی در مقابل مصنوعی) و فرآیندهای تولید (بافته شده در مقابل بافتنی).
اولین جزئیات متفاوت با پارچه ها بستگی به نوع الیاف مورد استفاده دارد. دو نوع وجود دارد: طبیعی و مصنوعی.
الیاف طبیعی از گیاهان و حیوانات به دست می آیند. به عنوان مثال، پنبه از گیاهان به دست می آید در حالی که ابریشم از کرم ابریشم به دست می آید.
دومین جزئیات متفاوت، فرآیند تولید مورد استفاده است. باز هم دو نوع وجود دارد: بافتنی و بافتنی.
پارچه های بافته شده از دو تکه نخ تشکیل شده اند که به صورت افقی و عمودی بر روی دستگاه بافندگی در هم می بافند.
از آنجایی که نخ با زاویه 45 درجه اجرا می شود، پارچه کش نمی آید و معمولاً سفت تر و محکم تر از پارچه های بافتنی است.
این پارچه از یک پود (زمانی که نخ از عرض پارچه عبور می کند) و یک تار (زمانی که نخ از طول بافندگی پایین می رود) تشکیل شده است.
سه نوع پارچه بافته شده است: ساده بافته، ساتن بافته و بافت پارچه جناغی. نمونه هایی از پارچه های بافته شده رایج عبارتند از نوعی پارچه ابریشمی، کرپ، جین، کتان، ساتن و ابریشم.
برای پارچه کشباف، به جای زخم دست بافت فکر کنید. نخ به یک طرح حلقه به هم پیوسته تبدیل می شود که به آن امکان کشش قابل توجهی می دهد. پارچه های بافتنی به دلیل خاصیت ارتجاعی و حفظ فرم معروف هستند.
دو نوع پارچه کشباف وجود دارد: تار و بافتنی. نمونه هایی از پارچه های بافتنی محبوب توری، لیکرا و مش هستند.
