نور برای حیات روی زمین ضروری است و انسان و سایر موجودات زنده را به روش های مختلف تحت تاثیر قرار می دهد.
به عنوان مثال، تعامل لامپ کم مصرف 30 وات با پوست و چشم ما بر درک ما از گرما و سرما تأثیر می گذارد.
همچنین به بدن کمک می کند تا فرآیندهایی را که منجر به بیداری و استراحت در چرخه روز و شب و در فصول مختلف می شود، تنظیم کند.
وقتی اشعه به پوست یا چشم می رسد، می تواند منعکس شود یا به بافت نفوذ کند و جذب یا در جهات مختلف پراکنده شود. این برهمکنش به طول موج تابش بستگی دارد.
بیشتر اشعه ماوراء بنفش بیشتر از لایه های بالایی پوست نفوذ نمی کند. اگر چه اثرات مفیدی مانند کمک به تولید ویتامین D دارد، اما به طور کلی مضر است زیرا می تواند به پروتئین ها و DNA در پوست و چشم آسیب برساند، به ویژه اشعه ماوراء بنفش با طول موج کوتاه (UVC).
برخی از افراد به ویژه در معرض اشعه ماوراء بنفش هستند و حتی پس از قرار گرفتن در معرض بسیار کم دچار آفتاب سوختگی می شوند یا واکنش های پوستی غیرطبیعی مانند آلرژی نشان می دهند.
تابش طول موج های طولانی تر، از جمله نور مرئی و اشعه مادون قرمز، معمولاً بی ضرر است، اگرچه می تواند بافت در معرض را گرم کند. ت
عامل نور مرئی با سلول های حساس به نور در چشم به ما امکان می دهد رنگ ها را ببینیم.
لامپ های فلورسنت از یک لوله شیشه ای حاوی مخلوط فشار کم گازها از جمله جیوه ساخته شده اند. لوله ها با مواد شیمیایی فلورسنت پوشیده شده اند.
هنگامی که جریان روشن می شود، مکانیسم های شروع در هر انتهای لامپ الکترون هایی تولید می کنند که گازهای داخل لوله را تحریک می کنند و آنها را وادار می کنند تابش فرابنفش (UV) آزاد کنند.
این اشعه UV به پوشش فلورسنت برخورد می کند که نور تولید می کند. رنگ نور تولید شده به ترکیب شیمیایی پوشش بستگی دارد.
برخی از لامپ های فلورسنت نور آبی بیشتری نسبت به لامپ های رشته ای معمولی ساطع می کنند و بنابراین نور روز را بهتر شبیه سازی می کنند.