با این حال، تنها به دلیل قیمت آنها نیست که قلم های گاندی مون بلان مورد استقبال بسیاری قرار نگرفت.
در واقع، یک عنصر ناسازگاری در پیوند نام گاندیجی با قلم‌های فواره‌ای وجود دارد، چه ارزان باشند و چه قیمت لوکس.
مهاتما گاندی از خودکار اکلیلی فواره‌ای خوشش نمی‌آمد. او قلم‌های نی را ترجیح می‌داد، آنهایی که قبل از ظهور قلم‌های فواره‌ای استفاده می‌شدند. این به وضوح در نامه های او دیده می شود. در 20 مارس 1932، او به پراسرام مهروترا نوشت:
«کوچکترین نیازی برای دختران به استفاده از خودکار وجود ندارد. واقعاً، هیچ کس در آشرام نباید به قلم آب نیاز داشته باشد.
چرا کسی باید اینقدر عجله داشته باشد؟ برای دانش آموزان در هر حال، مطمئناً استفاده از آن مضر است. قلم نی برای نوشتن خط‌های گجراتی، هندی، اردو و دیگر خط‌های هندی بهترین است.»
[1] در 13 مه 1932، او به میرابهن نوشت: «اگر بدون قلم کار کنی خوب است».[2] در 17 آوریل 1937، او به امریت کاور نوشت:
«اگر بخواهیم مقالات روستایی را پس از استفاده از سبک غربی دوباره معرفی کنیم، باید صبور و مبتکر باشیم.
اینکه خودکار رنگی فانتزی نیاز به فرو رفتن مداوم دارد، نکته خوبی است. خستگی را کاهش می دهد. این که قلم آب باعث صرفه جویی در زمان می شود، یک موهبت بی همت نیست.
و مرکب دهکده بدون شک پیشرفت را تایید می کند. این تنها زمانی اتفاق می‌افتد که من و شما از این چیزها استفاده کنیم.»
[3] در اکتبر 1938، او به لیلواتی اسار نوشت:
«و از مهادف در نوشتن با خودکار فانتزی دخترانه پیروی نکنید. من قلم مهادف را تحمل می کنم زیرا مهادف کاتب است. تو کاتب نیستی و قرار نیست هم بشی.
بنابراین، من نباید، و نباید قلم به دست را در مورد شما تحمل کنم.»[4] در 28 آوریل 1947، «توصیه به دانشجویان» ا
و وجود داشت: [5] «مثلاً، (1) زمانی که شما دریافت کنید. تا صبح می‌توانید ملافه‌های خود را جمع کنید.
در تهیه صبحانه و شیر و غیره، هر چه می خورید، بدون اینکه منتظر بمانید تا مادرتان یا شخص دیگری آن را تهیه کند و از شما پذیرایی کند. در درب پی وی سی دستشویی جارو کردن و شستن دست کمک کنید.
شستشوی خود را انجام دهید.
در پخت و پز و تمیز کردن ظروف به مادر خود کمک کنید. با چرخاندن منظم هر روز پارچه خود را بسازید.
- منابع:
- تبلیغات:
